Aan het werk!
18 oktober 2018 - Mtwara, Tanzania
Al enige tijd ben ik inmiddels gesetteld in Mtwara waar ik het echt heb kunnen leren kennen. Dankzij een voormalige vrijwilliger heb ik een fiets weten te bemachtigen. De fiets had echter wel een platte band..nadat deze twee keer 'gemaakt' was op school en het toch weer begaf vroeg ik mijn collega naar een fietsenmaker. Ja hier ergens links onder een boom zit een man die kan dat wel. Oke..Op zoek naar de man onder de boom. Gedoemd om te verdwalen ben ik toch gaan lopen met de fiets aan de hand. Nadat ik naar links was gegaan en een hele lange weg voor me zag zonder boom heb ik een willekeurige knakker aangesproken. Wijzend naar de platte band vroeg ik aan hem ' Fundi?' . Fundi staat voor maken/maker. Hij schudde nee. Waarop ik vroeg ' Wapi?' = waar. Hij vroeg me met hem mee te lopen. Ja hoor ik volg wel. Ja hoor na 5 minuten vonden we een man met zijn zoon onder een boom. In mijn beste sawahili legde ik uit dat de band gemaakt moest worden en niet opgepompt. Uiteraard met handen en voeten maar ze begrepen het. Ik wist er zelfs nog aan toe te voegen dat mijn vader me wel eens heeft laten zien hoe je een band moet plakken maar dat ik het vergeten ben. Het was iets te lastig om gebrek aan spullen, kennis en aanwezigheid van luiheid uit te leggen. In no time was de band gemaakt voor ongeveer 0,35 cent. Daar had ik het zelf niet voor kunnen doen.
Heerlijk, de vrijheid die een fiets je geeft. Met Zsuzsi (de Hongaarse collega) heb ik ongeveer een week lang elke middag rondjes gefietst door het dorp. Alles wat we interessant vonden zijn we even gestopt praatje gemaakt en eventueel wat gekocht. Zo vond Zsuzsi een standje naast de weg waar ze octopus tentakels kon eten. Nu eet ik sowieso geen dieren maar die tentakels zagen er niet aantrekkelijk uit. Zsuzsi dacht daar anders over en die heeft het geprobeerd en naar haar zeggen was het heerlijk. De tentakels werden in een roze soepje gegooid en je kreeg een tandenstoker die als vork diende. Niet heel praktisch maar ach Zsuzsi was een tevreden klant.
Ook hadden we een zoektocht naar een adapter voor mijn laptop. Alles wat eruit zag als een mogelijke plek waar ze elektra verkochten binnen gestapt en rond gevraagd. We kregen de gouden tip..rechts bij de stoplichten het heet Doxa en jawel hoor found it!
Ook heb ik op de markt al aardig wat leuke stofjes gekocht en het e.e.a. laten maken! Het is nog niet naar tevredenheid maar als de kledingstukken goed passen volgt er zeker een foto!
In het weekend naar Mikindani geweest, heerlijk gegeten en we wouden een zwemtripje doen. Helaas werden we omringd door kwallen dus besloten terug naar Mtwara te gaan en daar een duikje te nemen. Het was heerlijk :)
Verder ben ik aan het werk al vind ik het wel lastig zonder de taal te kennen. Je bent erg afhankelijk en je mist informatie omdat je gesprekken niet goed kan volgen. Met handen en voeten aan de slag dus.
Thuis heb ik nog wat huisgenoten erbij. Naast de kakkerlakken heb ik nu ook bijna elke avond/nacht een of twee kikkers die me vergezellen bij het toilet of de douche. Het is me weliswaar een keer gelukt om er een buiten te zetten maar het koste me zoveel moeite dat ik het maar laat. Bovendien eten ze de mieren op en blijven ze doodstil zitten als ik het licht aan doe en de ruimte inloop..Tevens heeft mijn menselijke huisgenoot Matt een kitten meegenomen vanuit Kilwa die we toepasselijk Kermit hebben genoemd. Een heel klein speels beestje die al goed groeit. Heel gezellig in huis dus.
Gister was weer een onbeschrijfelijke avond van Afrikaanse gebruiken en gewoontes. VSO is 60 jaar en dan moesten we vieren. De witjes bedachten dat we op een grasveld wat stands neer konden zetten en wat lokale ondernemers die we helpen hun waar te laten verkopen. Daarnaast konden studenten koken en hapjes verkopen/uitdelen. Maar nee het moest allemaal heel officieel. Oftewel een 5 uur durend evenement met heel veel lange speeches in een conference room in een hotel. Verder moest er aan de tafel (de High table genoemd) waar de overheidsofficials zaten een mix van nationale en internationale figuren aansluiten. Twee lokale managers en ik werden er bij gezet. Opzitten, wit zijn, lachen, applaudisseren en knikken dus. Wel leuk dat de Youth Development Officer (de eregast) opschoof om met mij te kletsen. Het was een waardevol contact die we goed kunnen gebruiken om jeugd aan werk te linken.
Weer heerlijk verbaasd over de gang van zaken dus..Verder aan het genieten van wat Mtwara te bieden heeft. Leuke plekken om 's avonds aan het strand een drankje te doen, een duikje nemen op 300 meter van huis, dansje doen in de lokale bar en heel veel lachen met locals en internationale figuren die hier rondlopen.
Tot volgende keer!
Geweldig om dit op afstand mogen te volgen,...
Kijk al uit naar volgende verhaal
Dikke knuffel ien
😘 Nicolèn