I want it that way

Zoals beloofd foto's van de outfits..

En meer is onderweg..Het was weer een heerlijke week waarin ik van de ene verbazing in de andere viel.. Vrijdag gingen we met een gezellig clubje uiteten bij mijn favo vega curry stek. We vielen met onze neus in de boter, de eerste karaoke avond hadden ze georganiseerd. In no time kregen we een lijst met nummers voor onze neus. Deze lijst had ook wat mysterieuze deuntjes...

Ik ben niet echt overtuigd van mijn eigen zangkunsten en geen hoeveelheid drank gaat dat veranderen dus ik heb de microfoon gelaten voor wat het was. Echter was er een dappere dodo die wel genoeg moed had om te zingen..sterker nog dat deed hij speciaal voor mij. Hij kwam naar me toe en vroeg mijn naam..Vervolgens deelde die via de microfoon mee dat hij voor 'Tascha'  (Tesse is vrij lastig in elke andere taal) een liedje van de Backstreet Boys ging zingen.. Het werd ' I want it that way'. Ik heb er van genoten en uiteraard flink geapplaudisseerd toen hij klaar was. De volgende dag kwam ik hem tegen in een andere bar/club met de vraag of ik hem nog herkende. Ja natuurlijk hoe kan ik mijn Backstreet boy vergeten. Hij vroeg ook maar direct mijn nummer maar dat  ging me een beetje te ver...nadat hij zo mooi had gezongen danste hij met een stuk of 6 verschillende dames. Ik wil natuurlijk wel de enige zijn. Hij droop direct af. 

De tailor zit op Coco beach, dat klinkt als een tropisch strand maar het is gewoon een typische aftandse Afrikaanse straat met stoffige wegen en armoedige tentjes. Mijn collega vertelde dat zijn 'winkeltje'  daar zat of ik daar even langs wou komen nadat ik bij de tailor was geweest. Tuurlijk wil ik dat! Hij vertelde niet wat voor winkeltje dat moest ik maar komen bekijken. Dus nadat ik bij de tailor was geweest en het zweet van mijn hoofd droop door de fietstocht heb ik een drankje gekocht. Omdat het een drankje in een glazen flesje was moest ik het direct op drinken..Ik kon wel even gaan zitten. Dus ik werd neergezet tussen een paar lokale dames die daar een beetje zaten te kletsen in de schaduw. Ze begroette me vriendelijk en de dagelijkse roddels werden verder verspreid in Kiswahili. Ze hebben blijkbaar vrienden daar want even later kwam er iemand gesneden meloen uitdelen. Ondanks het feit dat iedereen je aanraadt om geen gesneden stukken fruit of groenten te accepteren heb ik toch een stuk genomen.. Die bacteriën zitten toch al in mijn lijf van alles wat ik hier eet. Mijn collega pikte me op en letterlijk om de hoek zat zijn winkeltje; een hokje met 4 spelcomputers en ongeveer 20 kinderen die er omheen hingen. Het was schattig om te zien hoe gehypnotiseerd ze waren..aan de andere kant tricky..Moeten we de gameverslaving echt op dit continent voortzetten? 
Verwonderd door het initiatiefrijke idee van mijn collega terug op de fiets naar huis gestapt met een paar foto's van het tafereel. 

Gister heb ik een nieuw stukje stof bij de tailor gebracht tijdens de lunch en samen met Zsuszi gelijk maar geluncht bij een lokaal tentje op Coco Beach. In mijn beste Kiswahili vroeg ik naar het toilet. Ik werd gesommeerd het dametje te volgen. We liepen iemand zijn erf op waar ik mijn weg moest vinden tussen de bh's aan de waslijn en een paar dames die aan het wassen waren. Er werd mij 'subiri' gezegd (=wachten) want eerst moest de pot gesopt worden. Als er een witje komt kan je die niet op een ongesopte pot haar behoefte laten doen..Dus emmers water erdoor, dweiltje er langs en gaat u gang maar. Ik voelde me uiteraard vereerd. 

We hebben in Nederland een prachtige zomer gehad waarbij ik zelfs 's avonds na werk nog wel eens een duikje heb genomen in zee. Omdat ik me realiseerde dat ik dat hier elke dag kan doen heb ik het er gister maar van genomen. Samen met Zsuzsi even gedobberd daarna kleren aan en bij de 'Army bar' een drankje gedaan. De bar is een Tanzaniaanse strandtent waar je op/aan het strand de zon kan zien zakken. Om het feest compleet te maken bestelden we wat gefrituurde cassave met chilisaus (mag absoluut niet ontbreken aan elke maaltijd hier). Ik had mijn telefoon niet bij me anders had ik een prachtig plaatje kunnen toevoegen..maar dat komt nog wel!
Op school kan je bijna elke dag lunch bestellen, klaargemaakt door de studenten die Food Production studeren. Een bordje vol voor nog geen euro. Tevens ontdekte ik dat je een vers brood kan laten maken voor ongeveer 0,35 cent dus dat ook maar gelijk gedaan. Morgen het resultaat...Brood van de Witt zal het niet zijn maar allicht is het beter dan bij de lokale bakkerij. 

I'll keep you posted!