Schorpioenen en kattukse duiven...

Wederom schrijf ik mijn verhaal vanuit het mooie Zanzibar maar wat een reis heb ik erop zitten...Terug naar Dar gegaan op maandag de 17de met de ferry. Ik kon alleen bovenop de boot zitten als ik buiten wou blijven dus dat deed ik. Ik ging in een hoekje staan en besloot te gaan zitten zodra de boot ging varen. Nog voor het zover was kwam er een man bij me staan met twee kinderen en hij gebaarde de zoon een foto te maken. Ik voelde alweer het stiekeme witte aap moment opkomen en draaide mijn hoofd weg. Maar hij was vasthoudend en besloot maar te vragen of ik met hem op de foto wou. Ja hoor 1000 schilling grapte ik. Hij negeerde mijn grapje helaas en ik  besloot toch maar even te lachen naar de camera. Zijn kindertjes gingen naast me zitten en die moesten uiteraard ook met de blonde vreemdeling op de foto. Ondanks de lichte regen bleef ik buiten zitten. Iedereen om me heen werd misselijk en de 'sick bags'  vlogen in de rondte. Gelukkig bleef het mij bespaard. De dag in Dar gespendeerd met mijn Mtwaraanse buurman die familie bezocht in Dar. ' S avonds heerlijk gegeten en dag gezegd tegen een aantal  vrijwilligers. Dinsdag was het zover! We werden opgehaald door een gigantische safari auto voor just the two of us! Wat een luxe. Voelde me echt een verwende mzungu! We reden in totaal ongeveer 6 a 7 uur met wat korte tussenstops naar Mikumi. Wat heerlijk als je in Morogoro de frisse lucht voelt. Eenmaal in Mikumi deden we een afternoon game drive. Een prachtig gezicht..Olifanten, giraffen en zebra's met de ondergaande zon op de achtergrond. De kok had een heerlijk maaltje voor ons klaar toen we terug kwamen die we buiten tussen het ongedierte opaten. Super gezellig dus. Onze slaapplek betrof een tentje. Letterlijk zo'n driehoek waar twee matrasjes in lagen en dat was het dan. Ik heb heerlijk geslapen Nathalie iets minder..en om 7 uur werden we zachtjes gewekt..'You want to see simba? Simba is seen!' JAAAAAAAAA leeuwen daar komen we voor!! Even gauw in wat kleren geschoten en hoppa de auto in op zoek naar de leeuwen...wat gaaf was dat! Ontzettend dichtbij...zo gaaf! De dagen erna zagen we ze ook nog vaak en nog dichterbij..naast de auto..klimmend in de bomen..baby's erbij.. Fantastisch. Gauw terug naar het kamp voor een (ijskoude, heerlijk) douche en ontbijt. Daarna de auto weer in om buffels, krokodillen, jakhalzen, zebra's, olifanten, nijlpaarden, giraffen en nog veel meer te zien! We hadden een late lunch en besloten even te rusten om  vervolgens nog een avond drive te doen met zonsondergang..echter begon het te regenen.  Nathalie en ik moesten allebei nodig plassen maar waren niet van plan de tent te verlaten in de regen. Echter begon het toen te onweren. Snoeihard en dichtbij. Rillend en nat (mijn kant van de tent lekte) lagen we te wachten tot het over was. Toen het minder werd waagde ik me door de regen naar het toilet (gat) en pakte ik wat spullen uit de auto. Waaronder mijn regenjas om onder het lekke stuk van de tent te leggen. Die avond maar besloten niet meer te gaan want alle wegen waren te slecht begaanbaar. De volgende ochtend nog meer leeuwen gezien, toen kwamen ze dus naast de auto staan. Ongeveer een uur slopen ze om ons heen het was prachtig. Ik scheet uiteraard 7 kleuren maar dat terzijde. Daarna een paar uur gereden naar Udzungwa. Een tropisch regenwoud waar we de volgende dag een hike zouden doen naar een waterval. We hadden in de omschrijving gelezen dat we in een 'mudhut'  zouden slapen. Ik verwachtte dus een smerig hok met ranzige vloer en kieren overal. Het was alles behalve dat. Een prachtig hutje met een tweepersoons bed en twee eenpersoonsbedden. In het restaurant hebben we het er lekker van genomen en een flesje wijn besteld bij het diner. Toen ik 's avonds nog even zat te netflixen op het tweepersoonsbed wat ik had toegeëigend zag ik wat zwarts op mijn net zitten...Een schorpioen..pot jan drie dat was precies het beest wat ik wil vermijden, naast slangen. Gelukkig was het een baby en die kon ik wel aan. Niet aardig van me maar ik heb er op los gemept met Nathalie haar slipper en zijn restanten buiten gegooid. Helemaal klaar met het Tanzaniaanse ongedierte viel ik toch, na de rest van de kamer te hebben gecheckt, in slaap. Helaas waren de beesten nog niet met mij klaar. Half slaperig merkte ik dat ik iets op mijn rug had en met mijn laken tussen mijn vingers haalde ik het er af..Ik draaide me om, om het te zien en pakte mijn telefoon. Een dikke vette duizendpoot, met een paniekerig gilletje gooide ik het beest op de grond, pakte mijn zaklamp en zat recht op in bed. Wat verlangde ik naar Holland waar de enige plaag de Katwijkse duif is. Gefrustreerd zat ik op bed met het licht aan..Niet meer kunnen slapen natuurlijk en Nathalie werd ook van mijn licht wakker. Tot haar spijt deelde ik mijn zojuist beleefde avontuur mee en ze gruwelde met me mee. Ik ben toen toch maar in het andere eenpersoonsbed gaan liggen. De volgende dag moesten we de hike doen. Met lichte tegenzin vertrokken we, we hadden eigenlijk niet zo'n zin om sportief te doen maar vooruit. Het vooruitzicht van de duik bij de waterval deed ons goed. Nou na ongeveer 3 minuten waren we al buiten adem...Toen we na 10 minuten bij het startpunt aankwamen dacht ik dat ik ter plekke zou sterven..Dit was pas het begin?! De gids huppelde als een antilope voor ons uit en wij als hijgende paarden er achteraan smekend om korte pauzes tussendoor. Na de lijdensweg van 4 kilometer traplopen kwamen we bij de waterval..prachtig maar het water was ijskoud. Ik was er snel klaar mee en had wel zin in de lunch. De 4 km naar beneden ging gelukkig een stuk sneller. Onderweg nog een giga krab gezien en heel veel mooie vlinders. Het uitzicht was op sommige plaatsen ook adembenemend! Uiteindelijk was het, het toch wel waard. De volgende dag reden we terug naar Dar. Een rit van maar liefst 11 uur!!! Vooral de laatste twee uur waren filerijden. Het 'plan' was avondje Dar en vervolgens naar Zanibar..Echter was dat het plan wat ik had gezegd tegen sommigen. Het eigenlijke plan was dineren in Dar en het vliegtuig in naar Nederland! Kerst zonder gourmet..dat zou ik toch niet kunnen! Mijn ouders, oma's, zuster en zwager allemaal een hartaanval bezorgd maar gelukkig een hele leuke kerstvakantie gehad met heel veel feestjes en gezelligheid. Gisteravond was het moment om weer weg te gaan maar gelukkig komen vader, moeder, Ees, Werner en Rosalie me over twee en een halve week weer opzoeken :). Morgen begint het echte leven weer..Werken op Zanzibar..Daarover later meer :)