I got a diamond in my pocket..

Zaterdag 8 maart was het eindelijk zover Eline arriveerde! We zijn gelijk vanaf het vliegveld naar Paje gereden om daar het laatste weekend van Delphine te vieren met een clubje. Uiteraard even wennen voor Eline. De warmte die nooit uit gaat en de zon waarin je na 1 minuut al kan verbranden. Rustig aan beginnen dus. Klein feestje en de volgende dag heerlijk gehangen op het strand. De volgende dag terug naar Stonetown..Eline een korte rondleiding gegeven en uiteraard weer afgesloten met een zonsondergang op Dreamers Island. De maandag, dinsdag en woensdag moest Eline zichzelf redden aangezien ik gewoon aan de slag moest maar woensdag avond stapten we samen het vliegtuig in naar Moshi. Van te voren moesten we zorgen  voor geld voor de safari. Ik wou dat perse in dollars doen aangezien ik anders met een giga pak Tanzaniaanse schillingen moest rond gaan lopen maar aan dollars komen is lastiger dan gedacht. Eline en ik hebben elke bank in Stonetown gezien en nergens konden we dollars pinnen. Alleen maar Tanzaniaanse schillingen om ze vervolgens te wisselen. Beetje zonde aangezien er dan nog een fee overheen gaat. Dus...we gingen met een pak geld het vliegtuig in naar Moshi. Daar werden we opgehaald door Richard, waarbij ik een safari had geboekt. We sliepen een nachtje in Arusha in een huis wat beschikbaar is voor airbnb maar we hadden het voor onszelf. Richard vroeg nog of hij nog even met de muggenspray rond moest maar dat wezen we af. We waren te moe, ga alsjeblieft weg en laat ons slapen. Slapen kwam er niet van want we werden geterroriseerd door de muggen s nachts. Werd je niet gestoken hoorde je ze wel zoemen en er was geen ventilator of airco om de muggen of de warmte buiten te houden. We liepen dus de hele nacht zwetend de kamer rond om op muggenjacht te gaan. We hoopten op een goede nachtrust de volgende dag , al leek het me onwaarschijnlijk aangezien we in tentjes zouden slapen. Enfin de volgende dag vertrokken we naar Tarangire met nog twee andere heren in de auto. Een Poolse knakker die 9(!) talen sprak en de week erna de Kilimanjaro ging beklimmen en een 19 jarig Amerikaans knulletje. Die laatste vertelde ons vol trots dat hij een maandje vrijwilligerswerk had gedaan en showde ons foto van een bruggetje wat hij gerenoveerd had. Waarop ik zei 'jeetje prachtig hadden ze je dat gevraagd?' 'Nee' 'Wat maakte dan dat je die brug ging maken?' 'Nou ik vond dat die er niet meer uit zag en dat ze wat nieuws nodig hadden'...Juist wij westerlingen weten alles beter. Het is natuurlijk goed bedoeld van de knul maar dit is precies wat er mis gaat in ontwikkelingshulp. Wij denken alles beter te weten maar hebben eigenlijk geen idee wat er speelt in een land/community. Zo las ik laatst een verhaal van een westerling die besloot een put te bouwen zodat die zielige kindertjes niet meer kilometers hoefde te lopen naar een waterpunt. De kinderen werden echter alsnog naar het waterpunt gestuurd toen de put er stond. Het moment van de dag dat de kinderen werden weggestuurd om water te halen was namelijk een van de weinige momenten op de dag dat man en vrouw elkaar aandacht konden geven, als je begrijpt wat ik bedoel. Mocht je dus ooit overwegen om een goede daad te verrichten check dan eerst of de andere partij daar wel op zit te wachten.
Anyway...Tarangire was prachtig!! Vergelijkbaar met Mikumi maar groener en wat kwamen de olifanten dichtbij!!
 

Het was echt magisch we konden ze bijna aanraken! De tent 's avonds was hartstikke luxe! Er stonden twee bedden in en een soort buiten badkamer erachter geplakt, dus niet met de rol onder je arm naar het wc gebouwtje.

Bij het eten kregen we nog een lekker toeristisch showtje waar ik uiteraard nog braaf heb mee gedanst. De volgende dag kwamen er twee Griekse dames bij ons in de auto en gingen we richting Serengeti, onderweg maken we een stop op het uitkijkpunt in Ngorongoro en ik was heel erg onder de indruk...zie de foto's. Wat een prachtige plek. Ik wist direct dat we wat hadden om naar uit te kijken op de laatste dag. Eerst stond Serengeti op het menu en wat was dat een pracht! We kwamen vrij laat aan om dat het simpel weg een gigantisch eind rijden is. We vielen met onze neus in de boter met een gigantische wildebeest trek samen met een gigantische hoeveelheid zebra's...Stel je voor een grote uitgestrekte vlakte en zover je kan kijken zie je de gnoes en de gigantische stofwolk om hun heen. Het was heel indrukwekkend.

Als kerst op de taart kwamen we ook nog een giga leeuwenfamilie tegen inclusief babies en mannetjes leeuwen met prachtige manen. Die avond moesten we zelf de tent opzetten tot mijn grote ongenoegen. Echter ging het vliegensvlug en kon blijkbaar elke no-no werken met dit simpele systeem. De eetzaal zat vol ratten en we werden geïnstrueerd om 's avonds eerst even met je zaklamp rond te schijnen voordat je de tent zou verlaten in verband met de hyena's. Oke..goed om te weten. Niet naar de wc dus om 4 uur 's nachts. De volgende ochtend hadden we een prachtige gamedrive en op een leeg plekje in het park onder een boom heerlijk geluncht. Aangezien er geen toilet hokje daar aanwezig was heb ik mn broek even laten zakken achter een boompje. Toch typisch als de wind door je benen komt en je in de verte wordt aangestaard door een giraffe. Enfin..Prachtige dieren en omgeving gezien. Langzaam maar zeker bereidde we ons voor op de nacht in Ngorongoro, we hadden gehoord dat het ijzig koud zou worden. Op een heuvel met uitzicht op de krater het tentje opgezet en er werd ons verteld dat we warm konden douchen! Nou dat was dus een leugentje want ik stond gewoon onder een ijskraan. Mijn haar weer niet gewassen dus zat met een frituurpan op mijn hoofd de volgende dag in de auto. Je had er een kroketje in gaar kunnen krijgen. De hele dag zit je namelijk in een grote stofwolk omdat geen van de wegen geasfalteerd is. Ngorongoro inrijden tijdens de zonsopkomst is daadwerkelijk het mooiste wat ik in mijn leven gezien heb..wat een natuurschoon het leek een grote dierentuin zonder hek waar je op een foto een zebra, olifant en een hyena krijgt.

Prachtig. We werden ook nog verwend door een leeuw midden op het pad met prachtige manen. Zie foto's. In de middag reden we terug naar Arusha en ik werd eind van de middag door Richard gebeld. Of we zin hadden om uit te gaan. Jazeker!! Ik kon niet wachten om Eline het Tanzaniaanse nachtleven te laten zien! Zo gezegd zo gedaan...twee lokale kroegen bezocht, het was supergezellig. Richard bood aan om ons de volgende dag naar Moshi te brengen aangezien we daar nog een nachtje zouden verblijven om vervolgens weer in een vliegtuig te stappen. Met een dikke kater stapte we de auto in en ongeveer twee uur later kwamen we aan in Moshi...wat was ik blij dat we geen dala hadden gepakt. In Moshi zijn we naar het oude treinstation gelopen met een prachtig uitzicht op de Kilimanjaro..Verder even siesta gehouden en uit eten geweest.

De volgende dag besloten we toe te zijn aan wat relaxen dus we zijn lekker naar de spa geweest om vervolgens aan een zwembad te hangen. Niet echt Moshi ontdekt dus maar hey..af en toe moet je gewoon rustig aan doen he. Die avond zijn we teruggevlogen naar Zanzibar en de volgende dag arriveerde Barbara!! Het weekend heb ik ze meegenomen naar de volgende full moon party in Kendwa waar we twee nachtjes hebben gespendeerd zodat we ook wat stranddagen hadden. We hebben snorkeltripje gedaan met bezoek aan een prachtige zandbank waar elke foto lukte omdat de omgeving en het licht prachtig was.

Aan het eind van de middag keken we onze ogen uit naar de heren die aan een rekstok hingen om aan de spieren te werken, prachtig. Ik dacht dat het en klimrek was voor kinderen maar het bleek dus een sporttoestel te zijn hehe. Eline moest helaas op maandag weer terug naar Nederland en Barbara zou zichzelf moeten vermaken voor een week was het niet zo dat koningin vakantie Astrid nog even besloot een weekje op en neer te komen! Die hebben zich lekker een weekje vermaakt in Kizimkazi en Paje om op zaterdag mij op te zoeken in Stonetown. We zijn lekker tapas gaan eten waar vervolgens de reggae muziek aanging om daar nog even op te swingen. Rond een uur of 12 vonden we het wel welletjes en zijn we het bed in gedoken. Astrid en Barbara hadden Prison Island op hun verlanglijstje staan dus die zijn ze gaan bezoeken terwijl ik ze opwachtte op Dreamers Island, die zondag de laatste dag open was. Met de dames vanaf daar een prachtige zonsondergang gezien om 's avonds lekker pizza te eten. Vandaag laatste avondje met Astrid en Barbara en dan zijn het nog maar 4.5 weken voordat ik naar huis moet...Dan is het avontuur al voorbij..:(

Uiteraard sluit ik weer af met een quote want de docenten blijven er maar mee komen. We hadden woensdag 13 maart namelijk onze laatste sessie en we vroegen om feedback...'Alsof ik diamant in mijn broekzak heb die ik nu altijd kan gebruiken'. Dat moet nog maar gaan blijken want de eerste sessie die we samen met docenten deden voor studenten verliep weer zeer moeizaam...Maar hey..Rome wasn't build in a day!